Kolejna pozycja w naszej bibliotece to książka “Dlaczego chcemy żebyś był bogaty” autorstwa Donalda J. Trumpa oraz Roberta T. Kiyosakiego. Jak nie trudno zgadnąć autorów połączyła specyficzna umiejętność – to jest sprzedaży produktu opatrzonego swoim nazwiskiem. Jednakże byłoby nie fair wobec treści zamieszczonej w ich dziele uznać, że jedyna wartość to tylko wspomniane nazwiska.

Główne motto czy też hasło z lektury jest moim zdaniem takie, że życie finansowe zależy tylko i wyłącznie od nas samych, a w szczególności od edukacji finansowej, na którą nigdy nie jest za późno. Książka została podzielona na 5 części:

– Dlaczego Donalnd Trump i Robert Kiyosaki napisali tę książkę?

– Trzy rodzaje inwestorów

– Decydujące chwile: aby nie ograniczać się tylko do wygrywania i przegrywania

– Co byś zrobił, gdybyś był na moim miejscu?

– Po prostu zacznij działać!

Myślę, że w zakresie pierwszego rozdziału właściwy będzie następujący cytat “Istnieją trzy rodzaje porad finansowych: porady dla biednych, dla klasy średniej i dla bogatych. Porada finansowa dla biednych mówi, że rząd się nimi zajmie. Biedni liczą na państwowe systemy ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego. Porada finansowa dla klasy średniej brzmi: zdobądź pracę, ciężko pracuj, żyj skromnie, oszczędzaj pieniądze, inwestuj długoterminowo w fundusze inwestycyjne i dywersyfikuj. Większość ludzi z klasy średniej to inwestorzy pasywni – czyli tacy, którzy pracują i inwestują tak, aby nie stracić. Ludzie bogaci są inwestorami aktywnymi, którzy pracują i inwestują tak, aby zarobić. Ta książka mówi o tym, jak stać się inwestorem aktywnym – jak możesz poprzez pracę i inwestowanie tak zwiększyć swoje możliwości finansowe, aby wygrać i wieść wspaniałe życie.”. Obiektywnie patrząc, chociaż może to subiektywne spojrzenie z mojej strony podział trafiony jest w 10. Element o którym wspominałem już wcześniej – społeczeństwo w większości oczekuje, że rząd się o nie zatroszczy – jak historia pokazała jest to niemożliwe – zwłaszcza w aspekcie finansowym – rząd nigdy nie zatroszczył się o swoich wyborców i nie tylko, tak dobrze jak ich własna edukacja i tu ponownie wspomnę w szczególności finansowa oraz ciężka praca – czyli więcej niż minimum, a to wymaga determinacji aby utrzymać rygor przez dłuższy czas życia.

W drugiej części mogę podać m.in. ten cytat “Wróćmy do różnicy pomiędzy osobą oszczędzającą i inwestorem. Otóż różni ich tak naprawdę jedno słowo, mianowicie dźwignia. Jedną z jej definicji jest możliwość zrobienia więcej przy mniejszym nakładzie.” – najprościej można odnieść to do kredytu. Kupując za gotówkę otrzymam przelicznik 1 do 1 (1 złotówka zainwestowana = 1 zł majątku), kupując na kredyt inwestycyjny mogę otrzymać przelicznik – mogę otrzymać współczynnik 0,20 do 1 – owszem istnieje ryzyko odsetkowe ale otrzymujemy dźwignię czy też lewar danej pozycji i przy właściwej zdolności możemy niejako osiągnąć współczynnik 1 do 5 – różnica przy dobrym zarządzaniu jest taka, że zdecydowanie łatwiej zrealizować wizję 1 do 5 niż 5 do 5. Do tego zdobyte doświadczenie podczas obsługi 1 do 5, może sprawić, że ten współczynnik uda się jeszcze bardziej zwiększyć. Dźwignią może być wszystko, co usprawni nasz biznes – szybsza obsługa, zewnętrzna obsługa, zatrudnienie osób itp.

W trzecim rozdziale zacytuję wypowiedź Donalda Trumpa “Moim zdaniem właśnie to jest kluczem do sukcesu. Nie tylko finansowego, ale sukcesu we wszystkim. Jeżeli robisz tylko to, co musisz, żeby jakoś dawać sobie radę, to przez całe życie będziesz jakoś sobie radził. Ale efekt końcowy nie będzie oszałamiający czy wyjątkowy. Aby zobaczyć przewagę musisz robić to, do czego inni już nie dążą.” – jak to zwykle podkreślam zgadzam się w 100%. Więcej niż minimum. Można to odnieść do wszystkiego w życiu. Życie nie powinno być przeciętne, nijakie, tak aby płynąć z prądem jak inni, natomiast powinno być wyjątkowe – codziennie rano budząc się powinienem wiedzieć, po co wstaję i po co to wszystko robię – “ciastko” czeka.

W czwartym rozdziale zacytuję fragmenty z części “Dlaczego niektórym ludziom, którzy chcą być bogaci, to się nie udaje?” – Robert Kiyosaki wymienia m.in. kilka przyczyn – wśród nich: lenistwo, złe nawyki, brak edukacji, brak doświadczenia, brak wskazówek, złe nastawienie, zły wpływ znajomych i rodziny, brak koncentracji, brak determinacji, brak odwagi. Robert Trump przytoczył cytat Henry David Thoreau: “Nie znam nic bardziej pokrzepiającego niż niekwestionowana zdolność człowieka do podnoszenia swojego standardu życia poprzez świadome działanie.” – można zażartować, że praktycznie to te same powody zostały wskazane przez dwóch autorów. Oczywiście treść książki jest znacznie głębsza ale nie w tym rzeczy aby ją całą przenosić w to miejsce.

Podsumowując należy dodać jeszcze jedną ciekawie ujętą kwestię – to jest zdefiniowanie, co zdaniem autorów tak naprawdę inwestujemy. Wskazują na dwie rzeczy czas i pieniądze w połączeniu z edukacją finansową:

1) Nieinwestor – nie inwestuje czasu/nie inwestuje pieniędzy/brak edukacji finansowej

2) Inwestor pasywny – nie inwestuje czasu/inwestuje pieniądze/brak edukacji finansowej

3) Inwestor aktywny – inwestuje czas/inwestuje pieniądze/solidna edukacja finansowa

Należy zadać sobie pytanie – do której grupy chciałoby się należeć – ja (my) wiemy, że interesuje nas tylko grupa opatrzona cyfrą 3. Interesuje nas tylko i wyłącznie długoterminowa edukacja z rozwojem biznesów, które prowadzimy. A Ty drogi czytelniku jaką grupę wybierasz? Tradycyjnie polecam książkę – pozycja obowiązkowa.

Krzysztof Stosio